Zdjęcie autorstwa Merlin lightpainting z Pexels

Definiując Hermetyzm

Czym jest hermetyzm?

Jest to bardzo skomplikowane pytanie! Mimo jego prostoty, trudno na nie odpowiedzieć, ponieważ słowo „Hermetyzm” dla każdej osoby oznacza coś innego. Najlepszym, co mogę zrobić, jest wyjaśnić, co Hermetyzm, zwłaszcza Hermetyzm Franza Bardona, oznacza dla mnie.
Według przyjętej historycznej mitologii (nie zachowały się na to żadne fizyczne dowody) Hermetyzm wywodzi się ze starożytnego, prehistorycznego Egiptu, od osoby Hermesa, Po Trzykroć Wielkiego. W tym czasie ludzkość w większości utraciła swoje rozumienie tego, co jest osiągalne dla istoty ludzkiej, i potrzebowała jakiegoś systemu, dzięki któremu mogłaby odzyskać swoje prawdziwe, ludzkie dziedzictwo. Tym w swojej esencji jest Hermetyzm – systemem, który umożliwia odzyskanie pełnej świadomości naszego prawdziwego dziedzictwa jako istot ludzkich.

Istnieje wiele cech filozofii hermetycznej, które definiują Hermetyzm. Oto kilka z nich:

1) Filozofia czterech elementów i akashy; oraz dwóch fluidów (elektrycznego i magnetycznego).

2) Filozofia czterech rzeczywistości: akasha, rzeczywistość mentalna, astralna i fizyczna.

3) Filozofia trzech ciał: mentalnego, astralnego i fizycznego.

4) Filozofia zajmująca się przyczynowym związkiem pomiędzy świadomością a czasoprzestrzenią.

5) Filozofia zajmująca się strukturą Jaźni, a która mówi, że WSZYSTKIE rzeczy istnieją jako część boskiej Jedności Jaźni.

6) Filozofia mówiąca, że WSZYSTKIE rzeczy są żywe i, na swój sposób, świadome.

7) Filozofia mówiąca, że ludzie nie tylko są w stanie łączyć się z boskością, lecz że to jest nasze wrodzone prawo – nasz prawdziwy, „normalny” stan rzeczy.

8) Filozofia, dla której hasło „poznaj siebie” jest pierwszym krokiem ku wiedzy o Jednej Jaźni.

Istnieją także aspekty praktyki hermetycznej, które definiują Hermetyzm, i poniżej jest kilka z tych, które są specyficzne dla Hermetyzmu Bardona:

1) Introspekcja i badanie najbliższej, osobistej jaźni1. Jest to dokonywane w kontekście czterech elementów i trzech ciał. W pierwszym kroku IIH (Initiation Into Hermetics) jest to ukazane jako praca nad dwiema połowami zwierciadła duszy ORAZ w ćwiczeniach mentalnych. Dzięki tym praktykom poznajesz siebie oraz zgłębiasz mechanizmy swojego własnego działania. Jest to również widoczne w Alchemii (jednej z tradycyjnych „Sztuk hermetycznych”) – pierwszym działaniem jest badanie podstawy „materii pierwotnej” poprzez pracę laboratoryjną, która dzieli ją na różne składniki.

2) Transformacja samego siebie. To również jest osiągane poprzez użycie czterech elementów i trzech ciał. Jest to najdłuższe i najbardziej żmudne zadanie, ponieważ musi być transformowanych bardzo wiele warstw jaźni. Pierwszym etapem jest transformacja osobowości przedstawiona w IIH, w krokach od drugiego do czwartego. Wymaga to całkowitej transformacji ciała astralnego, stąd wszystkie te ćwiczenia rozwijające magiczne umiejętności. Drugim i dużo dłuższym etapem jest transformacja Jaźni indywidualnej (tj. doczesnego ciała mentalnego), co jest zawarte w krokach od piątego do ósmego. Trzeci i ostatni etap transformacji samego siebie jest prawdopodobnie najtrudniejszy; jest to świadoma integracja Wyższej Jaźni (tj. wiecznego ciała mentalnego) do indywidualnego i osobistego poziomu Jaźni.

3) Transformacja zewnętrznego świata. Chociaż jest to postrzegane jako zadanie wykonywane jednocześnie z transformacją samego siebie, to jest w stosunku do niej drugorzędne i w zasadzie jest jej częścią. Kiedy transformacja samego siebie osiąga koniec trzeciego etapu i wieczne ciało mentalne świadomie manifestuje się na poziomie osobowości, nagle znika „zewnętrzny świat” – od tego momentu były „zewnętrzny” świat jest
doświadczany jako część Jaźni. W tym miejscu „transformacja zewnętrznego świata” JEST transformacją samego siebie.

4) Osobiste eksperymentowanie i bezpośrednie doświadczenie są ważnymi narzędziami używanymi do osiągnięcia powyższych zadań. Praktyczna praca nad Hermetyzmem tworzy intelektualną zdolność pojmowania. Zapewnia także bogaty grunt dla stałego wzrostu intelektu.

5) Wyostrzony intelekt jest kolejnym ważnym narzędziem. Hermetyzm nadaje umysłowi ostrość brzytwy.

6) Równowaga jest kolejnym ważnym narzędziem. Każda cząstka pracy hermetycznej wykonywana jest, aby zwiększać i tworzyć równowagę wewnątrz poziomów Jaźni. Pierwszym celem jest osiągnięcie astralnej równowagi elementów wewnątrz osobistej Jaźni. Kiedy już się to uda, wówczas celem staje się mentalna równowaga elementów wewnątrz osobistej Jaźni. To wszystko prowadzi osobę do Otchłani pomiędzy rzeczywistością doczesną i wieczną, której przekroczenie wymaga absolutnej i niezachwianej Równowagi.

7) Kierowanie samym sobą, czyli świadoma kontrola jaźni, jest następnym ważnym narzędziem. Ćwiczenia hermetyczne uczą, jak świadomie używać własnych, naturalnych sił.
Dotyczy to sił, które działają wewnątrz nas samych, jak i tych, które działają na zewnątrz. Na przykład pierwszy krok IIH ukazuje uczniowi naturę jego umysłu i ćwiczy w sztuce jego kontroli. Uczy również natury własnej osobowości (praca ze zwierciadłem duszy), która jest NIEODZOWNYM składnikiem sztuki udanej transformacji samego siebie. Co więcej, jest to podstawowy sposób na świadome używanie praw natury, aby uzyskać zewnętrzną zmianę (eucharystyczna magia powietrza, jedzenia i wody). Aby rozwinąć zdolność wywierania zewnętrznych zmian, uczeń MUSI posiąść umiejętność kontrolowania samego siebie.
Samokontrola (tj. zdolność do definiowania własnych reakcji na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne, zamiast bycia przez nie zdeterminowanym) jest niezbędnym składnikiem do osiągnięcia równowagi elementów.

8) Respekt i oddanie są również ważnymi elementami. W sercu filozofii i praktyki hermetycznej leży poświęcenie się boskiej Jedności Jaźni, „Wszystkiemu”. To objawia się jako pewien rodzaj kodeksu moralnego, który podkreśla pełną miłości dobroć kierowaną ku innym oraz służenie ludzkości. Jest to żywe, mistyczne serce, które daje życie magii hermetycznej. Co więcej, ten duch czci i oddania objawia się w różnorakich formach, lecz
naturą Hermetyzmu jest to, że jego praktyka rodzi indywidualność.
Cóż, mając więcej czasu, mógłbym się rozpisać dalej i wymienić dużo więcej rzeczy. Mam nadzieję, że to, co napisałem, zapewnia przynajmniej odrobinę wglądu w temat. Można również zajrzeć do książki Kybalion, która wyjaśnia niektóre aspekty filozofii hermetycznej i może pomóc ją zrozumieć bardziej niż moje słowa. Jednak książka ta jest pisana dość archaiczną formą języka.

Przypis:
1 Rawn Clark opisuje człowieka jako:
1) ciało fizyczne;
2) jaźń osobistą składającą się z niższych emocji i z racjonalnej zdolności osądzania;
3) jaźń indywidualną będącą wyższymi emocjami oraz przejawem wyższej woli;
4) jaźń wyższą będącą wiecznym umysłem i witalną siłą życia;
5) jaźń jedności będącą poziomem całkowitego zjednoczenia z wszelkim istnieniem. [przyp. tłum.]

Oryginał angielski © 2002 Rawn Clark
Wersja polska © 2004 FranzBardon.pl

By akte

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *